แค่ได้มองรับรองน้ำลายไหล






  "บี๋บักขามเปียกแก้มเหล้าเคล้าน้ำตา นั่งเศร้าเหงายุท่งนา ยุฮ่มบักหว้าหม่องสัญญาใจ" เพลงนี้ของอ้ายไหมไทย ศิลปินในดวงใจของกระผม มันสะท้อนความเป็นชนบทของเฮาได้ดีขนาดคับ ผมเชื่อว่ามีหลายๆคนที่ไปทำงานไกลบ้าน ฟังเพลงนี้ตอนไดกะสิฮอดบ้านตอนนั้นแท้ๆคับ อ้ายไหมไทยร้องเพลงไดกะม่วนเพลงนั้น เพราะว่าเพิ่นมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองเนาะคับ
   พูดถึงเรื่องเอกลักษณ์ ทุกๆอย่างต้องมีเอกลักษณ์ประจำตัว เมื่อเรามองปุ้บภาพบางอย่างที่เราเห็นจะสื่อออกมาในความทรงจำว่าสิ่งๆนี้นั้นทำให้เรานึกถึงอะไรบ้าง วันนี้ผมจะมานำเสนอพืชชนิดหนึ่งซึ่งถ้าเราได้เห็นสิ่งแรกที่เราจะนึกถึง คืออะไร ลองไปชมกันเลยครับ


ฮั่นแน่ พวกเจ้าเห็นภาพนี่แล้วพวกเจ้าคิดฮอดอีหยังกันน้อคับ
 นี่คือ"มอน" คับ ใบมอน หรือภาษากลางเรียกว่า ใบหม่อน ชื่อภาษาอังกฤษคือ Mulberry(มัลเบอร์รี่)

         ใบหม่อน
ประโยชน์หลักๆของมันเอาไว้ใช้ "เลี้ยงไหมคับ"  ..........เอ่อไม่เลี้ยงคับ 555 บ้าไปแล้วครับไม่ใช่เลี้ยงไหมแบบนั้นนะครับ หมายถึงเลี้ยง"หนอนไหม"หรือภาษาอีสานเรียกว่า "ม้อน"นะครับ
        ในสมัยก่อนคนส่วนใหญ่จะปลูกหม่อนเพื่อการนี้ครับ "เลี้ยงไหมเพื่อเอาใยไหมไปทำผ้าไหม"อย่างงนะคับ ในปัจจุบันจากการศึกษา วิจัย(ไม่ใช่ผมนะ)  ในส่วนของต้นหม่อนมีประโยชน์อย่างมากเลยนะครับ ตั้งแต่ราก กิ่ง ใบ ผล เมล็ด ทั้งหมดที่กล่าวมานี้เป็นยาสมุนไพรทั้งหมดคับ ส่วนราก,กิ่ง,ผล,เมล็ดและใบหม่อนจะมีสรรพคุณอะไรบ้างนั้น ผมจะแนะนำให้ใช้Google ในการศึกษาข้อมูล เพราะเยอะมากจริงๆ
กลับเข้ามาสู่ภาพของเรากันดีกว่าคับเมื่อเห็นภาพนี้แล้วทุกคนจะนึกถึงต้มไก่ใส่ใบหม่อนทันทีนอกจากจะใช้เลี้ยงไหมแล้ว อีกอย่างหนึ่งที่นิยมกันมากๆคือการนำมาใส่ในเมนูต้มไก่คับ
           วันนี้เราได้รับเกียรติจากทางเชฟผู้มีฝีมือด้านการทำอาหารอีสานระดับเทพ ผู้ที่ได้รับการถ่ายทอดศิลปะการทำอาหารอีสานมาจากรุ่นสู่รุ่นเรื่องรสชาตินั้นไม่เป็นสองรองใคร เรื่องความว่องไวนั้นไม่ต้องบรรยายคับ เขาคนนั้นคือ เชฟ ต้า นั่นเองครับ
เชฟ ต้า  นักฆ่าขี้เสิน 
ได่ไก่มาแล้วก็จัดการ หลกขนครับ ดูเชฟต้า ชำนาญมาก(หลก=ถอน)

วันนี้ได้ไก่มาสองตัวคับ จากฝีมือผช.เชพ  แบงค์กะทะไหม้ คับ ฝีมือการลักไก่ของเขาไม่ธรรมดา เขาใช้เวลาไม่ถึง10นาทีกับการลักไก่ถึงสองตัว ไก่ของยายเขาเอง(ฉากนี้กรุณาทำเสียงแบบแบร์กิลด้ว นะคับ) 555(แซวกันเล่นๆ ขอยายแล้วยายให้ตัวนึงคับ)


ขณะที่รอ ก็ต้องพึ่งพายาบำรุงร่างกายพร้อมกับตำมะม่วง น้ำลายไหลบ่คับ






ข่าออน สดๆคับ

นี่คือโฉมหน้าคนไปเอาข่ามาคับ ถามตอนแรกว่ามีข่าบ่ เบิ่งจากท่าทางเพิ่นโล้ดคับ ตอบมาหน้าด้านๆว่า ผมบ่มีข่าว่าสั้น เลยบอกให้ไปขุดเอาหลังบ้าน55 มุขไม่ฮาพาเพื่อนเครียด
นี่ก็ มะนาวอ่อนครับ หน่วยนี้ใช้บได้เด้อแค่ถ่ายรูปมาให้เบิ่งสื่อๆคับ ว่า สดๆจากต้น
ยอดมะขามอ่อน

ตะไคร้ พริก สดๆใส่ลงไปคับ
พระเอกของเรา ยอดใบหม่อนอ่อน

ได้เวลา เชฟต้า ลงมือแล้วครับ



ของคู่กัน ที่ขาดไม่ได้เลย นั้นคือ น้ำพริกแจ่ว นี่คือ นางเอกของเรา




และนี่คือตัวโกงที่แสนจะโหดเหี้ยมของเรา ข้าวเหนียวร้อนๆๆครับผม
ทุกอย่างพร้อมแล้ว ผมขอโตไปกินต้มไก่ก่อนเด้อคับ ย่านบ่ทันเพิ่น
อาหารอีสานบ้านเฮามันแซ่บมันนัว เพราะว่ารสชาติของมันจะอยู่ที่รอยยิ้มของคนในวง(พาข้าว) รอยยิ้มของมิตรภาพ รอยยิ้มที่ไมมีหน้ากาก รอยยิ้มที่ได้กินไก่ ผัก ที่ตัวเองเลี้ยงและปลูกเอง ไม่จำเป็นต้องไปซื้อเขากิน
 ถ้าเอาเมนูนี้ไปวางขายที่ในเมืองราคา 50บาทคงได้ แค่เนื้อไก่ เครื่องในไก่ กับผักอะไรบ้างก้ไม่รู้ใส่ให้เต็มไปหมด อยากจะกินกับเพื่อนๆ ครอบครัว ก็เลิกงานไม่ตรงกัน รสชาติของอาหารอีสานมันเลยไม่เต็มร้อย มาคับ รีบๆทำรีบๆสร้างแล้วกลับมาอยู่บ้านของพวกเรากัน กับข้าวอร่อยทุกมื้อคับผมรับประกัน



ถ้าอยากฮู้ว่าแซ่บอีหลีบ่ ลองถาม"คนบ่มีข่า"คนนี่เบิ่งกะได้คับว่าแซ่บส่ำได55
ฝากติดตามผลงาน@หัวหน้าเด็กน้อย ในบทต่อๆไปด้วยนะครับ
ขอบพระคุณขอรับ










ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ผู้บ่าวบ้านบ้านกับงานเอาบุญแอว

กลับมาตาม รอยเท้าชายชรา ผู้ยากจน

ข้าวของเฮา อนาคตของข้าว