ผู้บ่าวบ้านบ้านกับงานเอาบุญแอว

"ช่วยงาน เขาให้ช่วยงานล้มวัว เป็นคนทุบหัว ล้มงัวลาบก้อยวันงาน  คาดไม่ถึงน้องเชิญเป็นมือสังหารฝืนใจต้องไปวันงาน วันงานน้องเอาบุญแอว" ขอบคุณเนื้อเพลงมือสังหารของพ่อใหญ่สาธิต ทองจันทร์ เด้อคับ ยามไดได้ไปฟักลาบงานแต่งกะคิดเห็นแต่เพลงนี่ละคับเป็นเพลงแรก
   งานแต่งงานหรือภาษาชาวบ้านเขาเรียกกันว่า"งานเอาบุญแอว" ประเพณีของแต่ละท้องถิ่นจะทำแตกต่างกันออกไปตามความเชื่อและวัฒนธรรม ในสมัยก่อนแถวบ้านผมงานแต่งงานก็จะมีการบอกกล่าวคนในหมู่บ้านให้มาช่วยงานทำกับข้าว ช่วยๆกันโดยที่ไม่ต้องเสียค่าจ้าง ทั้งการสับเนื้อหั่นเนื้อ ภาษาอีสานเรียกกันว่า"ฟักลาบ" การล้างถ้วยล้างจาน การทำกับข้าวอื่นๆอีกมากมาย แบ่งหน้าที่กันไปว่าใครทำอะไรบ้าง
    แต่ในยุคสมัยใหม่ได้มีการนำเทคโนโลยีเข้ามาช่วย บางงานก็จะใช้เครื่องบดเนื้อ เข้ามาทดแทนแรงงานคน ประหยัดเวลาประหยัดเหล้ายาปลาปิ้ง ป้องกันการขโมยเนื้อไปในตัว  ถ้วยจานก็จ้างกันล้างเป็นทีมงานเพราะบางงานเจ้าภาพก็อยากจะสนุก"ฮ่วยกลับมาจากกรุงเทพฯ ทั้งทีสิให่มานั่งล้างจานได้จังได๋ จ้างโล้ดจ้างๆๆ"55 หรือบางงานก็จ้างกันเป็นแบบเหมาหรือที่เรียกกันว่าโต๊ะจีนไปเลยก็มีแล้วแต่เจ้าภาพจะปราถนา
    กลับมาที่งานแต่งงานที่ผมจะพาไปดูคับเป็นงานแต่งแบบบ้านๆคับแต่ผมจะพาไปดูในส่วนของประเพณีวัฒนธรรม การช่วยเหลือกันในงานแต่งงานนะครับ ถ้าพร้อมแล้วกระผมขอจูงมืออันสูงเกียรติของท่านเข้าสู่การแสดงด้านหน้าเวที ได้ ณ บัดนี้ เชิญค้าบ
เข้ามาถึงจุดฟักลาบก็มีแต่รอยยิ้มเฮฮากันมากเลยที่เดียวคับ ในส่วนของงานนี้ใช้เนื้อหมู บางงานจะใช้เนื้อวัวเนื้อควายก็มีครับแล้วแต่เจ้าภาพจะปราถนาว่าจะใช้เนื้ออะไรดี เขียง มีด ของพวกนี้ได้มาจากการหยิบยืมเพื่อนบ้านมาใช้ก่อนคับไม่ต้องซื้อใหม่ให้เสียเงินเสียทอง

ฟักไปนำกินไปนำ แซ่บหลายคับของฟรีนิ



แซ่บหลายๆๆคับ


ฟักเนื้อแล้วๆกะเป็นหน้าที่ของแม่ครัวเด้อครับบาดทีนิ หั่นๆซอยๆสับๆส่อยกันครับ
แขกผู้มีเกิบเริ่มมากันแล้วคับ


ฝ่ายเสิร์ฟก็ทำหน้าที่ ป้าดบักเสิร์ฟน้ำแข็งนี่แหมะคือหล่อแท้
ฝ่ายล้างจานกะล้างๆๆถูๆ


แต่งโตมางามๆกะตั้งใจมาล้างจานนี่ละจร้า

่้ขบวนขันหมากมาแล้วๆๆ


ฟ้อนลัดสั้นแหล่วบาดนิ

"จอดไว้ดีดีเด้อเกิบนั้นนะ ออกมา เกิบสิเสียเด้อคับ" คนฟ่าวกะฟ่าวคักขนาดเลยครับ ในระหว่างที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวอยู่ในพิธีนั้น ทางด้านฝ่ายพ่อครัวแม่ครัวก็เร่งทำกับข้าวสำหรับเลี้ยงแขกหลังเสร็จพีธี


กว่าซิแล้วได้กะเทิ่งเมื่อยเทิ่งแซ่บเทิ่งเมาเทิ่งม่วนละครับพี่น้องเอ้ย
หลังจากพิธีการทางศาสนาได้เสร็จสิ้น ภาระกิจของไอ้หนุ่มไทยบ้านยังไม่เสร็จสิ้นนะครับ ต้องช่วยกันเก็บของเก็บสถานที่ กว่าจะเสร็จได้ก็ทำเอาเหนื่อยกันเลยทีเดียวแต่ในความเหนื่อยมันก็มีความสุขดีครับ ทั้งการได้เจอพี่ๆน้องๆที่ไปเรียนไปทำงานในเมืองใหญ่ การได้พุดคุยกันการได้ทำงานร่วมกันกินเหล้าด้วยกัน มันมีความสุขมากครับ เสร็จงานนี้@หัวหน้าเด็กน้อย ถึงกับต้องนอนเป็นวันสองวันเลยนะครับ เหนื่อยนะครับไม่ได้เมา ผมไม่ได้เมาจริงๆนะ
  นี่แหละคับเป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ทำให้ผมตัดสินใจกลับมาอยู่บ้านนอกเวลามีบุญมีงานผมก็ไม่ต้องลางานคับ กี่ปีแล้วที่ผมไม่ได้เจอหน้าญาติเวลามีบุญมีงานไม่เคยได้ไปซักทีเพราะหน้าที่การงานไม่เอื้ออำนวยบวกกับระยะทางหลายร้อยกิโลเมตร ลางานสามวันยังได้อยู่บ้านแค่วันเดียว อีกสองวันเป็นเวลาของการเดินทาง
   วันนี้ผมมีความสุขมากคับกับการได้ร่วมกันช่วยงานแต่งงานกับพี่ๆน้องๆคนบ้านเดียวกัน ผมได้แต่หวังว่าวันหนึ่งจะมีคนกลับมาอยู่บ้านกลับมาทำงานที่บ้านมาพัฒนาบ้านนอกของเรากันเยอะๆผมเองก็จะพยามยามนำเสนอภาพวิถีชีวิตแบบบ้านบ้านให้ได้ชมกันไปเรื่อยๆฝากติดตามบทความต่อๆไปของ@หัวหน้าเด็กน้อย  ด้วยนะครับ  ขอบคุณครับ


ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

กลับมาตาม รอยเท้าชายชรา ผู้ยากจน

ข้าวของเฮา อนาคตของข้าว