วันอาทิตย์ กับชีวิตเด็กติดดิน
ว่าพวกเขาจะทำไรกันบ้าง มีความสุขกันขนาดไหน ไปกันเลยครับ
ปั่นจักยานมาซักพัก ก็เจอรถมอไซค์เด็กแว้นซ์จอดอยู่พร้อมรองเท้าอีกหลายคู่ สายรายงานว่าพากันมาเล่นแถวๆนี้แหละคับ
ไหนๆๆได้ยินเสียงละส่องหาซะหน่อยอยู่ไหนกัน
เสียงอยู่ต้นนี่ละ |
นั่นไง เพียบเลย |
มาหาบักม่วงไปกินส้มติสู |
โชว์ลีลา ให้เบิ่งซะเลย น้ำแบบนี้ คะแนน 8.0
หมอนี่เอาคะแนนไป 7.5 สูงสื่อๆบ่มีลีลา
หมอนี่ลีลาดี แต่โดดต่ำ น้ำฟ่งหลาย เอาไป 7.0 พอ (ฟ่ง=กระเด็น) |
เพิ่นเสื้อเหลืองนี่ ลีลาดีมีท่าบักคับ(ชูสองนิ้ว)น้ำฟ่งหน่อย เอาแชมป์ไปเลย55
เปลี่ยนท่าแล้ว สวยงามเลยทีเดียว
บางคนก็ล้มเหลว เป็นไดเจ็บบ่ทินิ
เล่นเสร็จแล่วกะพากันหาแนวไปกินข้าวเที่ยงสั้นตั่วบาดนิ ได้เล่นแถมยังได้อาหาร สุดยอดบ่คับ
ได้ของหวานพร้อม ลาภปากคับผม
ดูจากรอยยิ้มและเสียงหัวเราะแล้วเด็กๆคงสนุกมาก ชีวิตแบบบ้านๆ อยู่กับธรรมชาติ เล่นกับธรรมชาติ กินกับธรรมชาติ ภาพเหล่านี้คงจะอยู่ในความทรงจำของพวกเขาไปอีกนานแสนนาน พวกเด็กๆเองยังคงไม่รู้หรอกว่าวันข้างหน้าภาพที่เป็นอยู่ทุกวันนี้จะหายไป เหลือให้เป็นเพียงความทรงจำดีดีเพราะเมื่อโตขึ้นพวกเขาเองต่างต้องแยกย้ายกันไปตามหาฝัน และคงไม่ใช่เพียงเด็กๆที่อยากเห็นภาพแบบนี้ ผมเชื่อว่าภาพพวกนี้จะสามารถสร้างรอยยิ้ม สามารถนำพาความทรงจำในวัยเด็กของทุกคนออกมาได้ดี ทำให้นึกถึงเพื่อนๆที่เคยเล่นด้วยกัน
คิดถึงบ้านเกิดที่จากไปหลายๆปี จะมีสักกี่คนที่ทำตามฝันได้สำเร็จ จบบทความนี้ผมขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนให้ทุกๆฝันประสบความสำเร็จนะครับ แล้วกลับมาอยู่ที่บ้านนาของเรา กันเยอะๆนะคับ
รักบ้านเกิด
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น